Rozdział IV

4 wrzesień- sobota

Dzisiaj spaliśmy aż do 12, bo  obudziliśmy się około 4 nad ranem i wpadliśmy w taki paniczny śmiech, że nie umieliśmy się opanować, a do tego chłopaki jeszcze zaczęli robić śmieszne miny to już w ogóle nie dało się wytrzymać. Ja myślałam, że zaraz umrę ze śmiechu.  Dobra, nie ważne :D Potem Austin zrobił nam pyszne gofry z czekoladą.

-Proszę, Ally, to dla ciebie- podłożył mi pod nos talerz z gofrem

-Oooo…dziękuję- odpowiedziałam

Poczułam, że jestem czerwona jak burak, bo na gofrze było napisane czekoladą „Dla Ciebie Ally”, a do tego wszystkiego gofr był w kształcie serca. Czy to miało coś znaczyć?

-Trish, chodź proszę ze mną na chwile do łazienki- popchnęłam przyjaciółkę

-Widziałaś co on zrobił???!!!

-Oj tak….to takie słooodkie!- zachwycała się ciemnowłosa

-No ale, tak po prostu?! Przecież on wie, że jestem z Dallasem

-Oj Ally, nie widzisz tego?!  Przecież się do ciebie tak klei jak rzep do ogona

-Dziewczyny! Ile jeszcze?!- krzyknął blondyn

-Już idziemy!- odpowiedziałam

-Trish, przestań!- zbulwersowałam się po cichu

-No co?  Taka prawda. To widać, że on nie chce być tylko przyjacielem, ale liczy na coś więcej.

-No aleee! Ja jestem z Dallasem! Pewnie tylko ci się tak wydaję

-Dobra…zobaczymy, a teraz już chodź, bo zaczną coś podejrzewać

I wyszłyśmy z łazienki. Usłyszałam, że dzwoni moja komórka, i szybko pobiegłam na górę do pokoju Austina. Dallas dzwonił.

-Halo?

-Cześć skarbie!

-O, hej- przywitałam się nie chętnie- musimy się dzisiaj spotkać

-Z przyjemnością, to gdzie i kiedy?

-O 14 w Sonic Boom’ie

-Ok.

-Tylko się nie spóźnij!- powiedziałam

-Dobrze, dobrze, kochanie

-Ja już musze kończyć. Pa!-  szybko się pożegnałam

-Cześć!- odpowiedział a ja szybko się rozłączyłam i zeszłam na dół

-Kto to?!-zapytała zaciekawiona Trish

-Dallas-na te słowa blondynowi zrzedła mina

Skończyliśmy jeść śniadanie o 13.30.

-Ja już musze iść do sklepu, bo umówiłam się tam z Dallasem-oznajmiłam

Poszłam na górę, ubrałam się, pomalowałam i wzięłam swoje rzeczy.

-Dobra, to ja już idę! Cześć!

- Paaa!-zawołali przyjaciele

I wyszłam. W sklepie byłam z 5 minutowym opóźnieniem, bo co chwila na pasach było czerwone światło. Dallas przyszedł kilka minut po mnie.

-Cześć, skarbie!-zawołał chcąc dać mi całusa

-Hej-odsunęłam go od siebie- chodź na górę

-O czym chciałaś porozmawiać?

-O nas

-O nas?!-zdziwił się chłopak

-Tak

-Czy ty coś przede mną ukrywasz?

-Nie! Co ci przyszło do głowy?!

-Na pewno?-spytałam

-Tak!

-No widzisz…a ja cię widziałam jak się całowałeś z czirliderkami!-oburzyłam się

-Cooo?! Co ty sobie wymyśliłaś?- Dallas miał zmieszaną minę

-Ja nic sobie nie wymyśliłam. To dlatego nie masz dla mnie czasu, tak? Gdy w dzień rozpoczęcia roku szkolnego spytałam cię czy chcesz iść ze mną, Trish, Dezem i Austinem na lody powiedziałeś, że nie masz czasu. A potem w parku widziałam, że dla mnie nie masz czasu, ale już dla czirliderek to tak!

-Ally…to nie tak jak myślisz!

-A jak?!-krzyknęłam

-No dobra…to wszystko prawda!

-I jak to wytłumaczysz?!

-No…yyy…nie wytłumaczę, ale proszę daj mi jeszcze jedną szansę!

Po chwili namysłu powiedziałam:

-No dobrze, zgoda, ale jeśli znowu cię zobaczę z nimi to koniec!

-Obiecuję, już nie będę się z nimi spotykać

Pogadaliśmy jeszcze trochę, a potem Dallas powiedział, że on już pójdzie.

-Halo?- odebrałam telefon

-Hej Ally-usłyszałam głos Trish

-Cześć!

-Chcesz pójść z nami na obiad do tej nowej restauracji?

-No pewnie!

-Dobra, a ty jesteś w Sonic Boom’ie?

-Tak

-Okej, to my podejdziemy

-Dobra, to za ile będziecie?

-Około 10 minut

-Okej, to czekam. Pa!

-Cześć!

Za równe 10 minut przyjaciele pojawili się obok sklepu taty, i od razu wyszliśmy. Po obiedzie poszliśmy do parku. Wróciłam do domu około 21, zjadłam kolacje, umyłam się, poprzeglądałam twittera i położyłam się do łóżka. Jak zwykle rozmyślałam, dzisiaj moją przewodnią myślą było to, czy dobrze postąpiłam wobec Dallasa.