Rozdział VII

Korzystając z okazji, że jestem chora i siedzę w domu postanowiłam napisać w końcu kolejny rozdział :) Tak  na prawdę, to zrobiłam to aby nie myśleć o pewnej sprawie, która się dzisiaj wydarzyła, i przez to dzisiejszy dzień jest dla mnie smutny ;<

~

7 września-wtorek

Szybko wstałam, ogarnęłam się i udałam się do kuchni. Gdy zaczynałam jeść śniadanie usłyszałam dzwonek do drzwi.

Poszłam otworzyć. To była Trish.

-Hej Ally!-przywitała się

-Cześć, Trish!

Poszłyśmy do kuchni.

-Usiądź i opowiadaj co cię do mnie sprowadza

-Przyszłam żeby pogadać z tobą o jutrzejszym występie.

-No, to mów-powiedziałam

-Występ masz o 19.30, ale impreza zaczyna się o 18.00

-Ok! Ale jest gorszy problem! Nie mam jeszcze napisanej piosenki

-Przecież dla ciebie to żaden problem!

-No tak, tylko że nie mam za bardzo czasu! Bo po szkole muszę iść do sklepu taty, no a wieczorem muszę zrobić lekcje i pewnie będę padnięta.

-No to, Ally pójdę razem z tobą do sklepu i ci pomogę. Ja będę obsługiwać klientów, a ty w tym czasie napiszesz piosenkę

-Dzięki Trish!-uśmiechnęłam się-A tak w ogóle to chcesz coś do jedzenia?

-Jakbym mogła. Bo dzisiaj jeszcze nic nie jadłam

Zjadłyśmy i wyszłyszmy do szkoły. Jak zwykle na skrzyżowaniu spotkałyśmy Austina i Deza. Rozmawiając udaliśmy się do szkoły.

Pierwszą lekcją była matematyka.

-Ally! Halo, Ally!-poczułam szturchanie

-Yyyy...tak?!-zapytałam nie dokońca przytomnie

-Co się z tobą dzieje? Jeszcze ani razu mi nie odpowiedziałaś, przez całą lekcję!

-Przepraszam,zamyśliłam się

-A można wiedzieć o czym tak myślałaś?

-A raczej o kim!-powiedziałam

-Aha, to już wiem o kim-westchnęła czarnowłosa

Za chwilę zadzwonił dzwonek, a ja udałam się do swojej szafki.

-Hej Ally-gatorku-uśmiechnął się Austin

-Cześć!-odpowiedziałam

-Jak tam, stresujesz się przed jutrzejszym występem?

-Troszkę. Jeszcze muszę napisać piosenkę

-Znając twoje możliwości to dasz radę-uśmiecnął się,a ja mu odpowiedziałam tym samym

Zadzwonił dzwonek i udaliśmy się do sali chemicznej. Kolejne lekcje zadziwiająco szybko mi minęły. Po szkole razem z Trish udałyśmy

się do sklepu taty.

-To ja idę na górę pisać piosenkę. Jakbyś nie dawała sobię radę czy coś to wołaj

-Spoko, dam radę!

Poszłam na górę, zamknęłam za sobą drzwi, wyjęłam swój zeszyt i usiadłam przy pianinie. Przypomniałam sobie te słowa  p.Morani " po prostu wyraź w niej to, co czujesz do oby dwóch chłopców", pomyślałam o tych wszystkich chwilach spędzonych z Austinem i te z Dallasem. No właśnie! Totalnie zapomniałam! Ja przecież mam to z nim zaśpiewać, więc muszę do niego zadzwonić i powiedzieć żeby przyszedł, bo musimy tą piosenkę trochę poćwiczyć! Od razu sięgnęłam po telefon i wybrałam jego numer.

-Halo?

-Cześć Dallas!

-Hej, kochanie. Co tam?

-Pamiętasz, że jutro mamy występ, prawda?

-Yyy...no tak

-Nie mów, że zapomniałeś!-zdenerwowałam się

-Nie, nie zapomniałem

-Dobra, nie ważne-zrezygnowałam-a więc musimy się spotkać i przećwiczyć tą piosenkę, którą mam zamiar zaraz zacząć pisać.

-Ok, to co, mam przyjść?

-Jeżeli mógłbyś...

-No pewnie!-zawołał

-Ok, to czekam. Paaa!

-Pa!

No dobra! To teraz zaczynamy pisać piosenkę. Znowu przypomniałam sobie te wszystkie chwile z blondynem, i z Dallasem.  Zatęskniłam za tym ciepłem Austina, za tym ciepłym uśmiechem, za tym wszystkim co było z nim związane. Po chwili łza spłynęła mi po policzku i właśnie w tej chwili Trish weszła do pokoju.

-Ally, co się stało?- podeszła do mnie

-N-nic

-Jak to nic? Przecież widzę, że coś się dzieje!

-M-miałam pisać p-piosenkę, i przypomniałam s-sobie słowa p.Morani, ż-żebym wyraziła w-w niej uczucia do D-dallasa i do

Austina. No i p-poczułam tak jakby t-taką tęsknotę za tym uczuciem, g-gdy na przykład tańczyłam z-z Austinem

-Ally, wydaję mi się, że czujesz coś więcej do Austina. Według mnie nie powinnaś być z Dallasem

-Najgorsze j-jest to, że Dallas zaraz ma tu być, bo m-mamy przećwiczyć tą piosenkę, którą jutro mamy r-razem zaśpiewać

-No to Ally! Weź się w garść! Idź do łazienki, popraw sobie makijaż, zanim on tu przyjdzie. A ja już idę na dół, pilnować

sklepu

-Dzięki Trish, kochana jesteś!-uśmiechnęłam się

Tak jak mi powiedziała poszłam do łazienki i ogarnęłam się. Wróciłam do pokoju i po chwili zobaczyłam Dallasa.

-Hej misiu-przywitał się

-Hej, usiądź. Jak widzisz jeszcze nie zaczęłam pisać piosenki, ale zaraz się szybko z nią uwinę, a ty...

-...a ja chcę się z tobą najpierw przywitać-podszedł do mnie, podniósł mnie z krzesełka i mocno przytulił.

Poczułam coś czego jeszcze nigdy nie czułam, to nie było coś takiego jak z Austinem...coś zupełnie innego...taka bliskość...trochę sztuczna...trochę prawdziwa...taka dziwna....Skończyliśmy się przytulać.

-Dobra jeśli chcesz to możesz pomóc Trish na dole, a ja będę pisać piosenkę

-Dobrze, to zejdę do niej

Zostawił mnie samą, znowu zachciało mi się płakać...nie wiem czemu. Postanowiłam wziąć się w garść i napisać tą nieszczęsną piosenkę. Trochę mi to zajęło...ale uporałam się. Nadszedł czas na muzykę. Z tym poszło wiele szybciej. Gdy skończyłam zawołałam Dallasa, żebyśmy przećwiczyli. Zajęło nam to około godziny. Nadszedł czas zamknięcia sklepu, więc zeszliśmy na dół i zaczęłam zamykać. Dallas już poszedł do domu.

-Dzięki Trish, że się wszystkim zajęłaś! Jesteś kochana!-podziękowałam przyjaciółce

-Nie ma za co, Ally. Wiesz, że to nie problem

Po chwili ruszyłyśmy w drogę powrotną.

-No i jak się czujesz, już lepiej?-spytała czarnowłosa

-Trish, sama nie wiem...dzsiaj Dallas mnie przytulił na pożegnanie i poczułam coś bardzo dziwnego...nie umiem tego opisać, zupełnie coś innego niż z Austinem.

Całą dalszą drogę rozmawiałyśmy, Gdy tylko weszłam do domu zrobiłam sobie kolację, odrobiłam lekcje, szybko weszłam na Twittera i poszłam spać, bo byłam strasznie zmęczona.

~

Pisząc ten rozdział słucham pewnej płyty. I gdy akurat pisałam ten fragment, gdzie Ally poczuła coś dziwnego leciała ta piosenka:

http://www.youtube.com/watch?v=t4k_InRXP-g

zrobiło mi się smutno i jakoś tak wyszło, że tak to wszystko napisałam ^.^

Ola ;*